بله، یک رویا داشته باشید: یک سیاست خارجی تجدید شده برای اسکاتلند

از زمانی که حزب ملی اسکاتلند به رهبری نیکلاس استورجن، کرسی دیگری را در انتخابات پارلمان اسکاتلند در بهار به دست آورد - با یک کرسی اضافی، با افزایش سهم آرا در طول مسیر - ارتباطات دیپلماتیک رشد ثابتی داشته است.

از در گردان دیپلمات های خارجی که مایل به برقراری ارتباط با مقامات ادینبورگ و لندن هستند. خانم استورجن که در اجلاس COP26 در گلاسکو با رهبران جهان و فعالان تغییرات اقلیمی صحبت می‌کند (برخی بدخواهان به دلیل علاقه‌اش به عکاسی در شبکه‌های اجتماعی، او را «السی ماکسلفی» می‌خوانند)، به وضوح می‌داند که تمرکز جدیدی روی خارجی‌ها وجود دارد. روابط در آستانه یک رفراندوم دیگر استقلال.

مسئول امور خارجه اسکاتلند، آنگوس رابرتسون، وزیر امور خارجه کابینه، وزیر امور خارجه بالفعل این کشور است. این سیاستمدار کهنه کار، خبرنگار سابق خارجی مستقر در وین، یکی از وفادارترین ستوان های نیکلاس استورجن است و در انتخابات ماه مه به خط مقدم سیاست بازگشت.

رابرتسون به یورونیوز گفت: «دولت اسکاتلند بسیار مشتاق است که بقیه دنیا بفهمند چه اتفاقی برای اسکاتلند می‌افتد و ما کجا هستیم، ما برای تجارت باز هستیم و سخت کار می‌کنیم تا از بیماری کووید نجات پیدا کنیم.»

و برای آن دسته از دولت‌هایی که به‌ویژه به آینده اسکاتلند، آینده بریتانیا علاقه‌مند هستند، می‌خواهند بدانند در رابطه با همه‌پرسی استقلال آینده چه اتفاقی می‌افتد.

همه پرسی استقلال جدید برای سال 2023 برنامه ریزی شده است

اگرچه اکثر نظرسنجی‌ها هنوز نشان می‌دهند که اکثریت اسکاتلندی‌ها مخالف استقلال و ماندن در بریتانیا هستند، اما برنامه‌های دولت اسکاتلند برای برگزاری همه‌پرسی جدید در سال 2023 امیدوار است بر اساس روندی باشد که رابرتسون می‌گوید نشان‌دهنده تغییر در اعداد اصلی به سمت حمایت بیشتر است. برای استقلال در مقایسه با رای شکست خورده در سال 2014.

وقتی انتخابات اسکاتلند یک کشور طرفدار اتحادیه اروپا، یک اسکاتلند مستقل یا بوریس جانسون بریتانیای کوچک برای برگزیت باشد، فکر می‌کنم مردم به آن رای خواهند داد. [to independence]" او می گوید.

ما دلایل بی‌شماری داریم که چرا داشتن روابط خارجی خوب مهم است و مشتاقانه منتظر بهبود آن‌ها در صورت تبدیل شدن به یک کشور مستقل هستیم.

و با این حال "طوفان کامل" موفقیت مداوم در انتخابات. اپوزیسیون سیاسی نسبتا ضعیف در هولیرود. اثرات مخرب برگزیت بر تجارت اسکاتلند؛ دولت رسوایی بوریس جانسون در وست مینستر. و این تصور که نیکولا استورجن همه‌گیری کووید را با شایستگی مدیریت کرد، هجوم زیادی از حمایت از استقلال را که SNP امیدوار بود به همراه نداشت.

رابرتسون می گوید که دولت اسکاتلند هنوز قانونی را تصویب نکرده است تا برای همه پرسی آماده شود و به نوعی دولت بریتانیا را با برگزاری آن قبل از رفتن به بحث اساسی برای متقاعد کردن بیشتر مردم موافقت کند. استقلال پاسخ درستی برای اسکاتلند است.

او می‌گوید بحث عمیق استقلال به متقاعد کردن بسیاری از 20 درصد رای‌دهندگان بلاتکلیف یا قبلی «نه» که به ایده استقلال باز هستند کمک می‌کند تا به اردوگاه «بله» بروند.

بهبود حضور در کپنهاگ، افتتاح یک ماموریت جدید در ورشو

دولت اسکاتلند قبل از ورود به میدان مین سیاسی و حقوقی یک همه پرسی دیگر استقلال، به برنامه های خارجی خود برای اروپا ادامه داد.

اگرچه به معنای دقیق، مسائل صرفاً "سیاست خارجی" برای وست مینستر محفوظ است، اما زمینه های بسیاری وجود دارد که اسکاتلندی ها می توانند بازتر با شرکای بین المللی کار کنند.

شبکه خانه اسکاتلند با دفاتری در لندن، دوبلین، بروکسل، برلین، پاریس، واشنگتن، اتاوا و پکن، ابتکارات تجاری، آموزشی و فرهنگی را زیر یک سقف گرد هم می آورد. این در ابتدا توسط دولت اسکاتلند به رهبری محافظه کاران راه اندازی شد و از آن زمان توسط دولت های متوالی در ادینبورگ حمایت شد.

به عنوان بخشی از مشارکت ائتلافی جدید با سبزها، دولت اسکاتلند دفتر فروش فعلی کپنهاگ خود را به وضعیت کامل خانه اسکاتلند ارتقا خواهد داد و یک حضور کاملاً جدید خانه اسکاتلند در ورشو ایجاد خواهد کرد.

آنگوس رابرتسون با اشاره به فناوری انرژی سبز و انتقال به عنوان یک حوزه ویژه گفت: "چیزهایی وجود دارد که ما می خواهیم یاد بگیریم، و بدون شک چیزهایی وجود دارد که می توانیم به همسایگان و دوستان خود از سراسر اروپای شمالی کمک کنیم." علاقه.

وی افزود: «ما ارتباطات بسیار تاریخی در سرتاسر منطقه داریم و دلایل زیادی داریم که چرا اکنون همکاری با یکدیگر مهم است.

"من فکر می کنم مردم بسیار خوشحال هستند که اسکاتلند یک شریک فعال است و ما گفتگوی عالی با دوستان و همسایگان در سطح بین المللی داریم، دیپلماسی اینگونه عمل می کند. مبتنی بر روابط انسانی است.»

تغییر دیدگاه اروپا نسبت به اسکاتلند

تلاش‌های دیپلماتیک نیکلاس استورجن در پایتخت‌های اروپایی بی‌توجه نمانده است، به‌ویژه پس از رفراندوم برگزیت در سال ۲۰۱۶، زمانی که اکثریت اسکاتلندی‌ها به ماندن در اتحادیه اروپا رای دادند.

یک پیروزی قاطع در انتخابات - با ارقامی که باعث حسادت سیاستمداران در هر دموکراسی اروپایی می شود - و با اجرای تضمینی COP26 در زادگاهش به اوج خود رسید، پایان یک سال فوق العاده برای رهبر اسکاتلند در عرصه بین المللی بود.

"من فکر می کنم این یک استراتژی است که بسیار با دقت مورد توجه قرار گرفته است، راه انجام آن همین است. پروفسور مارلین گفت: این راهی است که می‌توان یک رهبر بود، تا حد امکان در صحنه جهانی حضور داشت، برای ایجاد این احساس که ما یک ملت هستیم، تنها هستیم و نمی‌خواهیم با این دلقک بوریس جانسون همذات پنداری کنیم. ویند، مدیر مرکز سیاست اروپا در دانشگاه کپنهاگ.

پروفسور ویند می گوید که برگزیت «کاملاً» تصور اسکاتلند از رهبران اتحادیه اروپا را تغییر داده است، حتی اگر متوجه نشوید که یکی از آنها به طور علنی از استقلال دفاع می کند.

«فکر می‌کنم در پشت صحنه این احساس وجود دارد که برگزیت واقعاً چیزها را هنگام کار با یک کشور تغییر داده است [Scotland] آنهایی که رای دادند باقی می مانند، کسانی که رای دادند بسیار بسیار مطمئن به ماندن در اروپا هستند.

اما پروفسور ویند در مورد برنامه ریزی و زمان بندی یک همه پرسی جدید استقلال محتاط است، به ویژه بدون اشتیاق شدید عمومی.

همچنین بسیار مهم است که خیلی سریع به او فشار نیاورید، زیرا آنها قبلاً فرصتی برای استقلال داشتند و شما نمی توانید در جایی که شکست خوردید به برگزاری همه پرسی ادامه دهید.

اسکاتلند رویکرد گسترده تری به امور بین الملل در پیش گرفته است

علاوه بر دو پایگاه جدید در خانه اسکاتلند، که در سال 2022 افتتاح می شود، دولت اسکاتلند همچنین در حال توسعه استراتژی های تعامل متناسب با روابط دوجانبه با ایالات متحده، چین، کانادا، هند و پاکستان است.

بررسی مشترک روابط ایرلند و اسکاتلند در سال جاری با همکاری دولت ایرلند انجام شد که اولین مورد در نوع خود بود. و سیاست قطب شمال، که نقش اسکاتلند در شمال دور را به عنوان همسایه نزدیک قطب شمال در نظر می گیرد.

نقش والای COP26 بر روی کیک بود.

استفان گتینز، نماینده سابق پارلمان از حزب ملی اسکاتلند و اکنون استاد دانشگاه سنت اندروز می گوید: «شما کشور خود را در مورد بزرگترین موضوع به جهان نشان می دهید.

چه کسی بهتر از رهبر کشور این را نشان می دهد؟ و حتی بیشتر از آن زمانی که بوریس جانسون و بریتانیا در حال حاضر وجهه بین المللی بسیار بدی دارند.

گتینز، که کتابش ملت به ملت: جایگاه اسکاتلند در جهان اوایل امسال منتشر شد، استدلال می‌کند که اگر بریتانیا «کل تیم را بازی کند» و دولت اسکاتلند را در بحث‌های سیاست خارجی مشارکت دهد، در سطح بین‌المللی مؤثرتر خواهد بود. توافق نامه ها در مورد موضوعاتی مانند تغییرات آب و هوایی باید توسط دولت های غیرمتمرکز اجرا و ارائه شود.

وی با اشاره به توافقات رسمی دانمارک با جزایر فارو و گرینلند به عنوان نمونه ای که مناطق نیمه خودمختار دارای آزادی گسترده ای در روابط بین الملل هستند، گفت: از بسیاری جهات، بریتانیا به ویژه در سیاست خارجی متمرکز است.

او می‌گوید در بریتانیا در مورد مسائل سیاست خارجی «ابهام زیادی» وجود دارد.

و اگر عدم قطعیت باشد، احتمال وجود دارد».