یک دهه پس از قذافی، انتخابات لیبی ترس از خشونت های جدید را افزایش داد

انتخابات ریاست جمهوری لیبی که برای کمک به اتحاد ملت پس از یک دهه جنگ داخلی طراحی شده است، تا یک هفته دیگر برگزار می شود، اما درخواست ها برای به تعویق انداختن آن در حال افزایش است.

هر سناریویی - به تاخیر انداختن رای گیری به موقع یا به تعویق انداختن آن - می تواند به یک شکست بی ثبات کننده تبدیل شود.

رای 24 دسامبر برای انتخاب اولین رئیس جمهور لیبی از زمان برکناری و ترور معمر قذافی، دیکتاتور دیرینه بیش از یک دهه پیش است.

نزدیک به یک سال است که انتخابات در تلاش‌های صلح بین‌المللی در این کشور نفت‌خیز شمال آفریقا یک لینچ بوده است و حامیان از یک خلأ خطرناک، اگر بر اساس برنامه زمان‌بندی نشده باشد، بیم دارند.

اما منتقدان هشدار می دهند که ادامه رای گیری اکنون می تواند کشور را وارد خشونت جدیدی کند. آنها می گویند که لیبی به شدت بین جناح های مسلح تقسیم شده است که احتمالاً هر گونه پیروزی بر رقبای خود را در انتخابات رد می کنند. حضور برخی از قطبی ترین چهره های لیبی در رقابت - از جمله یکی از پسران قذافی - فقط آن را انفجاری تر می کند.

نزدیک به 100 نفر نامزدی خود را اعلام کرده اند، اما کمیسیون انتخابات به دلیل اختلافات حقوقی هنوز لیست نهایی نامزدان را اعلام نکرده است. او باید اوایل این ماه لیست را اعلام می کرد.

قوانین حاکم بر این انتخابات نیز بحث برانگیز است و سیاستمداران غربی لیبی پارلمان شرق لیبی را متهم به تصویب آن بدون مشورت می کنند.

لیبی پس از کشته شدن قذافی در جریان قیام سال 2011 با حمایت کمپین نظامی ناتو به رهبری ایالات متحده در هرج و مرج است. تقسیم کنترل در میان شبه نظامیان مسلح بی شمار. برای سال‌ها، کشور بین دولت‌های رقیب در شرق و غرب تقسیم شده بود که هر کدام توسط شبه‌نظامیان و دولت‌های خارجی حمایت می‌شدند.

روند سیاسی کنونی سال گذشته پس از آخرین دور نبردهای وحشیانه ظاهر شد.

در آوریل 2019، خلیفه حفتر، فرمانده نظامی مستقر در شرق، حمله ای را با هدف تصرف طرابلس پایتخت و سرنگونی دولت به رسمیت شناخته شده سازمان ملل مستقر در آنجا آغاز کرد. حفتر مورد حمایت روسیه، مصر و امارات متحده عربی بود.

ترکیه و قطر با افزایش حمایت از شبه‌نظامیان طرفدار طرابلس با تهیه سلاح‌های مدرن و ارائه نیرو و مزدوران سوری به آنها پاسخ دادند.

پس از 14 ماه درگیری، حمله حفتر شکست خورد. به دنبال آتش بس با میانجیگری سازمان ملل در اکتبر 2020، گروهی از جناح های لیبی به نام مجمع سیاسی نقشه راهی را تهیه کردند که منجر به تشکیل یک دولت موقت برای اداره کشور تا زمان انتخابات شد.

- تهدیدی برای صلح

طرفداران به تعویق انداختن انتخابات می گویند که بی اعتمادی بین شرق و غرب بسیار عمیق و بی ثبات است. سخنگوی سازمان ملل گفت که دولت موقت نتوانسته است نهادهای لیبی، به ویژه ارتش را متحد کند، شبه نظامیان را منحل کند و یا آزادی مزدوران و جنگجویان خارجی را تضمین کند.

«این مسائل باید قبل از انتخابات حل می شد. آنها برای حل آنها به زمان و تلاش بیشتری نیاز دارند.

طارق میتری، فرستاده سابق سازمان ملل در لیبی هشدار داد که "بدون نیروهای نظامی مشترک، انتخابات تهدیدی برای صلح است."

او گفت: «چگونه می‌توان در یک انتخابات دموکراتیک در مناظره پیروز شد، در حالی که سلاح‌ها از هر دو طرف تا لبه پر شده است؟»

در آخرین لحظه تلاش برای نجات انتخابات، آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، دیپلمات آمریکایی استفانی ویلیامز را که مذاکرات منتهی به توافقنامه آتش بس اکتبر 2020 را رهبری می کرد، به عنوان مشاور ویژه خود در لیبی منصوب کرد.

ویلیامز روز یکشنبه با مقامات لیبی در طرابلس دیدار کرد. او از همه طرف‌ها خواست به "درخواست ضروری مردم لیبی برای انتخاب نمایندگان خود از طریق انتخابات آزاد، عادلانه و معتبر" احترام بگذارند. او در نظرات عمومی خود به تاریخ 24 دسامبر اشاره ای نکرد.

ایالات متحده و برخی دیگر در جامعه بین المللی خواهان ادامه رای گیری هستند. هنگامی که او در 8 دسامبر استعفا داد، یان کوبیس فرستاده مستعفی سازمان ملل گفت که انتخابات باید طبق برنامه برگزار شود و آن را "گامی حیاتی که در را به روی تصمیمات آینده باز می کند" خواند.

دو قطبی شدن انتخابات تنها پس از آن تشدید شد که حفتر و سیف الاسلام قذافی، پسر و وارث سابق دیکتاتور دیرینه، نامزدی خود را اعلام کردند.

هافتر که در شرق به عنوان یک قهرمان معرفی می شود، مورد نفرت بسیاری در غرب است.

خالد المشری، رئیس شورای عالی دولتی مستقر در طرابلس، ماه گذشته در تفسیری به تلویزیون گفت: «کل منطقه غرب با حفتر مبارزه خواهد کرد... او هرگز بر لیبی حکومت نخواهد کرد».

تجربه سیف الاسلام فریادهایی را برای تلاش برای بازگشت به دوران پدرش برانگیخت.

عبدالرحمن السواهیلی، نماینده پارلمان از میسوری، شهر غربی که یکی از نیروهای پیشرو در شورش علیه الدر بود، گفت: "کسانی که به احتمال بازگشت لیبی به دوران دیکتاتوری پس از این همه تلفات اعتقاد دارند، گمراه شده اند." قذافی. .

عبدالحمید دبیبه، نخست وزیر موقت نیز با اعلام نامزدی خود در این رقابت، سر و صدای زیادی به پا کرد. زمانی که او به ریاست جمهوری رسید، قول داده بود که در انتخابات شرکت نکند.

بسیاری از لیبیایی ها شک دارند.

رمضان الزاوی، معلم 29 ساله، گفت: «همه (جناح ها) علناً می گویند که خواهان انتخابات هستند، اما در واقع همه علیه آن کار می کنند. وی افزود: «وقتی از انتخابات صحبت می کنیم اشتباه می کنیم، در حالی که از سال 2011 هنوز در چنین وضعیتی بدون تغییر هستیم.