آیا ویکتور اوربان راست رادیکال اروپا را متحد خواهد کرد؟

در اواسط نوامبر، زمانی که سانتیاگو آباسکال، رهبر حزب راست افراطی Vox اسپانیا با ویکتور اوربان دیدار کرد، حاکمیت ملی، خانواده‌ها و مرزها موضوعات داغ بوداپست بودند.

دیدگاه های شدیدا محافظه کارانه بیان شده در صومعه قرن هجدهم کارمالا که نخست وزیر مجارستان به طور نمادین دو سال پیش به کابینه خود تبدیل شد، بی جا نخواهد بود.

آباسکال آخرین کسی بود که در هفته‌های اخیر برای گفت‌وگو با رهبر معنوی خودخوانده لیبرالیسم اروپایی به بوداپست سفر کرد.

این نشست ها در حالی برگزار می شود که احزاب ملی-پوپولیست برای کنفرانسی در ورشو در 3 تا 4 دسامبر آماده می شوند تا درباره ایجاد یک مرکز قدرت جایگزین اتحادیه اروپا برای مبارزه با بلوک مهاجرت، LGBTQ و حاکمیت ملی، از جمله دلایل بی شماری که ادعا می کنند بخشی از نخبگان هستند، بحث کنند. توطئه جهانی

در بیانیه ای که 16 حزب در ماه ژوئیه امضا کردند، آمده است: «ملت های اروپایی باید بر اساس سنت، احترام به فرهنگ و تاریخ کشورهای اروپایی، احترام به میراث یهودی-مسیحی اروپا و ارزش های مشترکی که ملت های ما را متحد می کند، باشد.

جای تعجب نیست که اوربان در مرکز این تمایل آشکار برای متحد کردن احزاب راست افراطی در اروپا قرار دارد.

نخست وزیر مستبد مجارستان مدت ها است که تمایل دارد از شهرت خود در میان شبکه های محافظه کار ملی برای رهبری یک نیروی بین المللی استفاده کند.

او در تابستان تلاش می کند تا کارها را سرعت بخشد و جلسات با شرکای بالقوه فشرده و سریع انجام می شود.

مارین لوپن که اوربان او را در کنار هم نگه می داشت، او در هفته های اخیر در بوداپست مورد استقبال قرار گرفته بودو همچنین رقیب جدید او برای صداهای راست افراطی فرانسوی، کارشناس تلویزیون، اریک زمور.

دولت ناسیونالیست-پوپولیستی لهستان "قانون و عدالت" (PiS) و لگا ایتالیا به عنوان دیگر اعضای اصلی این طرح دیده می شوند. گفت‌وگوها با ماتئوش موراویسکی، نخست‌وزیر لهستان و ماتئو سالوینی، رهبر لگا، امسال بیشتر و رسمی‌تر شده است.

جناح راست اروپا به شدت نیاز به تجدید حیات دارد. زولتان کواچ، سخنگوی اوربان به یورونیوز گفت و این تنها در صورتی می تواند اتفاق بیفتد که ما با یکدیگر اتحاد ایجاد کنیم. "اعلامیه [signed in July] یخ را شکسته است ما از آن زمان در حال ایجاد همکاری بوده‌ایم و مایلیم این روند در هفته‌ها و ماه‌های آینده تسریع شود.»

لیسانس ها

اوربان سال‌هاست که درباره اتحاد جناح راست صحبت می‌کند، اما معتقد است پیشرفت دشوار است.

جدای از مناقشات ذاتی که یک بلوک ملی‌گرای بین‌المللی را تشکیل می‌دهد، چندین مانع شناخته شده باقی مانده است.

ادیت زگوت، کارشناس سیاست مجارستانی در آکادمی لهستان، می گوید: «هنوز مسائل زیادی وجود دارد که آن ها رو در رو نمی بینند، از جمله مهاجرت و رویکردهای متفاوت لهستان و دیگر کشورها به روسیه». از علوم

دولت‌های مجارستان و لهستان متعهد شده‌اند که هیچ مهاجری را از خاورمیانه و آفریقا نپذیرند و تلاش‌های اتحادیه اروپا برای اعمال سهمیه را رد کرده‌اند. در همین حال، سالوینی خواهان توزیع پناهجویانی است که به ایتالیا و سایر ایالت های جنوبی اتحادیه اروپا وارد شده اند.

تحت تأثیر برتری گریسه، یاروسلاو کاچینسکی، PiS روسیه را به عنوان یک تهدید وجودی می بیند. در مقابل، فیدز، لگا و بسیاری دیگر که این بیانیه را امضا کردند، مسکو را یک شریک استراتژیک می دانند. لوپن هرگز برای سرنگونی حقوق LGBTQ شرکت نکرده است.

اما با وجود این مشکلات، اوربان انگیزه جدیدی به تلاش خود داد پس از اینکه حزب فیدز او سرانجام در ماه مارس از حزب مردم اروپا (EPP) اخراج شد.

گروه راست میانه، بزرگترین گروه پارلمان اروپا، مدتهاست که به دلیل سرپوش گذاشتن بر گناهان غیر لیبرال مجارستان مورد انتقاد قرار گرفته است.

فیدز بیشتر به آن علاقه داشت [forming a right-wing alliance] کواچ گفت، زیرا ما در سیاست اروپا به لیسانس بازگشتیم.

پس از خروج، اوربان آشکارا آرزوی خود را برای ایجاد یک گروه جدید به جای پیوستن به PiS و Vox در محافظه‌کاران و اصلاح‌طلبان (ECR) یا هویت و دموکراسی رادیکال‌تر (ID)، که شامل تجمع ملی لوپن، میراث متئو می‌شود، بیان کرد. سالوینی و حزب آزادی اتریش از حزب های آن هستند.

رهبر مجارستان زمانی که خود را در سرما دید گفت: «ارزش‌های فیدز در حال حاضر در سیاست اروپا نشان داده نمی‌شود».

با این حال، دور ماندن از این گروه‌ها برای برندی که اوربان به دنبال طراحی آن در خانه است، بهتر است: بازیگر اصلی که مشغول شکل‌دهی به مسائل در سراسر اروپا است.

دانیل هگدوس، آکادمیک مجارستانی در صندوق آلمانی مارشال گفت: «فیدز هر زمان که بخواهد می تواند به ECR یا ID بپیوندد. اما این به این دلیل نیست که اوربان می خواهد این روند را کنترل کند.

با توجه به تأکید بر جناح راست رادیکال بر تصویر یک رهبر قدرتمند، این مشکلی است که همه احزاب با آن روبرو هستند. پیشرفت آهسته به سمت یک گروه متحد این ظن را ایجاد می کند که تعداد کمی از آنها واقعاً متعهد هستند.

زگوت گفت: «این مذاکرات لزوماً برای تشکیل یک ائتلاف نیست. اوربان و لوپن هر دو مصمم هستند که به عنوان دلالان قدرتمندی دیده شوند که متحدانی برای گفتگو با آنها در اتحادیه اروپا دارند.

در این بین، شاید فقط صحبت در مورد آن کافی باشد.

هگدوس پیشنهاد کرد: «فرایند به خودی خود به یک هدف تبدیل شده است. "این به این احزاب راست افراطی کمک می کند تا دستور کار را کنترل کنند، سیاست ها را شکل دهند و به مخاطبان محلی خود ثابت کنند که در سطح بین المللی جدی گرفته می شوند. اما یک بلوک واقعی چیزی استراتژیک به هیچ یک از آنها ارائه نمی دهد.

جدایش، جدایی

این واقعیت که همکاری رسمی غیرضروری است را می توان از طریقی که دستور کار جناح راست افراطی در سراسر اتحادیه اروپا نفوذ کرده است و برای مثال راه را برای عقب راندن و سد کردن مهاجران هموار کرده است، دریافت.

شاید قوی ترین نتیجه موفقیت لهستان و مجارستان در حمایت از رویارویی خود با اتحادیه اروپا بر سر سوء استفاده از حاکمیت قانون باشد.

اما نشانه هایی وجود دارد که نشان می دهد قدرت احزاب ممکن است شروع به کاهش کند. به نظر می رسد اوربان در بهار با اولین چالش مهم urn خود در سال های اخیر روبرو خواهد شد و PiS در تلاش است تا اکثریت خود را حفظ کند. لوپن و سالوینی هر دو اکنون در داخل با نیروهای راست افراطی رقیب مبارزه می کنند.

پیشنهاد شده است که بازگشت به سرفصل‌های موضوعاتی مانند مهاجرت، محدودیت‌های COVID-19 و افزایش تورم ممکن است به افزایش وضعیت آنها کمک کند. با این حال، با توجه به اینکه دیدگاه‌های این احزاب ملی‌گرا تقریباً طبق تعریف به شدت تقسیم شده است، این به ارتقای همکاری رسمی کمکی نمی‌کند.