"زندگی دشوار": خانواده ها قربانی جنگ یخ زده در مرز گرجستان با اوستیای جنوبی شدند.

از باغ خانه سرگئی، از میان درختان و آن سوی رودخانه، او با یک پیاده روی کوتاه تا شهری که در آن متولد شد، پایتخت اوستیای جنوبی، تسخینوالی است.

اما به مدت 13 سال، سرگئی موفق شد این سفر را انجام دهد تا از دوستان و خانواده بسیار خود - از جمله برادرش - که هنوز در اوستیای جنوبی زندگی می کنند، که زمانی بخشی از گرجستان بود، اما اکنون تحت کنترل ارتش روسیه است، سفر کند.

"من عاشق تسخینوالی هستم. من آنجا بزرگ شدم. من دوستانی در آنجا دارم - 90 درصد از دوستان من اوستیایی بودند.

برای سرگئی - که حاضر نشد نام واقعی خود را بدهد یا از او عکس بگیرد - تماس با برادرش دشوار است و از آنجایی که او در لیست سیاه مقامات اوستیای جنوبی قرار دارد، نمی تواند با او ملاقات کند.

در همان نزدیکی، یک مرد مسن گرجی دیگر، که او نیز هنگام قدم زدن در شهر با یک کیسه گردو از ذکر نام خودداری می کند، از جاده اصلی به تسخینوالی نگاه می کند.

او نمی داند چه کسی را مقصر بداند، نه دولت سابق میخائیل ساکاشویلی و نه ولادیمیر پوتین، رهبر روسیه.

"چطور میتونم برات توضیح بدم؟" این یک تجارت سیاه است. این طرف ساکاشویلی است و در طرف دیگر پوتین. من هیچ یک از آنها را نمی خواهم، "او گفت.

درگیری روسیه و گرجستان بر سر جمهوری‌های جداشده اوستیای جنوبی و آبخازیا در سال 2008 آغاز شد. تنها در عرض پنج روز، ارتش گرجستان توسط نیروهای روسیه شکست خورد و حدود 1000 تلفات عمدتا غیرنظامی و حدود 190000 آواره داشتند.

این یک درگیری زشت بود و هر دو طرف متهم به استفاده از مهمات به اصطلاح خوشه ای شدند. گرجستان به استفاده از سلاح های مرگبار اعتراف کرده است - البته نه علیه غیرنظامیان - اما روسیه این کار را نکرده است. آتش بس در 17 اوت 2008 توافق شد و روسیه از گرجستان خارج شد، اما نه از دو منطقه جدا شده.

اعلام استقلال اوستیای جنوبی و آبخازیا تنها توسط شش کشور روسیه، ونزوئلا، سوریه، نیکاراگوئه، نائورو و وانواتو به رسمیت شناخته شده است. در حالی که روسیه گفته است که خواهان عادی سازی روابط با گرجستان است، گرجستان می گوید که این امر به بازگشت مناطق جدا شده به بخش خود بستگی دارد.

نیکولوز سامخارادزه، رئیس کمیته روابط خارجی گرجستان و یکی از اعضای حزب حاکم گرجستان، گفت: از دیدگاه ما، آبخازیا و به اصطلاح اوستیای جنوبی سرزمین هایی هستند که توسط روسیه اشغال شده است و تقریباً هر روز نقض جدی حقوق بشر در آنها رخ می دهد. یک رویا

هر دو منطقه از نظر امنیتی، نظامی، اقتصادی و مالی کاملاً به روسیه وابسته هستند. هر دو منطقه در آستانه الحاق به روسیه هستند. سامخارادزه با اشاره به الحاق کریمه به روسیه در سال 2014 گفت: این واقعاً با الحاق کریمه تفاوتی ندارد.

اما در سال های اخیر، مذاکرات بین دو کشور به بن بست رسیده است و مرزهای بین گرجستان و جمهوری های جدا شده با مایل ها حصار سیمی تقویت شده است. مرز بین گرجستان و دو جمهوری بسته است و ABL با سیم خاردار حصار شده است.

«بازگشت» به گرجستان یکی از معدود مواردی است که دولت و اپوزیسیون گرجستان بر سر آن توافق دارند، هرچند دیدگاه‌های متفاوتی در مورد چگونگی دستیابی به آن وجود دارد. تفلیس در سال های اخیر بر متقاعد کردن جامعه بین المللی برای به رسمیت نشناختن استقلال جمهوری ها تمرکز کرده است.

سامارادزه گفت، اگرچه ممکن است مسکو در حال حاضر چندان به حقوق بین الملل علاقه نداشته باشد - به ویژه با توجه به سرزمین هایی که حوزه نفوذ خود را در نظر می گیرد - این ممکن است در آینده تغییر کند.

"من فکر می کنم قوانین بین المللی برای فدراسیون روسیه بسیار مهم خواهد بود. او گفت: «حتی اگر امروز قوانین بین‌المللی را رعایت نکنند، به این معنا نیست که فردا هم از آن تبعیت نخواهند کرد».

در همین حال، پتر سیسکاریشویلی از جنبش ملی متحد، بزرگترین حزب اپوزیسیون که توسط ساکاشویلی تأسیس شده است، می گوید خروج کامل نیروهای روسیه کلیدی است.

روسیه باید نیروهای خود را از این مناطق خارج کند و مذاکرات باید با میانجیگری کشور ثالث در ژنو انجام شود. سیسکاریشویلی گفت: «ما با اشغال این دو منطقه یا بدتر از آن، الحاق آنها به کریمه موافقت نخواهیم کرد.

در مورد متقاعد کردن اوستیای جنوبی و آبخازیا، مهم است که به مقامات و مردم در هر دو منطقه نشان داده شود که زندگی به عنوان بخشی از گرجستان راحت تر از یک نیابتی روسیه خواهد بود.

سیسکاریشویلی گفت: «این در هفته‌ها یا ماه‌ها محقق نمی‌شود، بلکه در یک دوره زمانی طولانی با رشد سریع اقتصادی، آموزش خوب، مراقبت‌های بهداشتی و استاندارد بالای زندگی محقق می‌شود».

تینتین هیداشلی، وزیر دفاع سابق گرجستان و رئیس سازمان مدنی ایدئا، با این موضوع موافق است.

«مردم در سرزمین های اشغالی به این فکر می کنند که کجا کار کنند، فرزندانشان کجا به دانشگاه یا مدرسه بروند و کجا می توانند زندگی امنی داشته باشند. آیا تفلیس گزینه بدیهی است؟

"در حالی که گرجستان با فرصت های محدود به همان اندازه خطرناک است، پس چرا بیایید اینجا زندگی کنید؟"

برخی دیگر به مناطق بحث برانگیز در سایر نقاط اروپا اشاره می کنند که حداقل قابل مدیریت هستند، حتی عملکردی - اگر حل نشوند - مانند قبرس.

دو طرف قابل تشخیص نیستند، اما عبور از آن آسان است. سرگئی کاپانادزه، یکی از اعضای هیئت مدیره گراس و معاون سابق وزیر خارجه گرجستان، گفت: در سطح سیاسی درگیری وجود دارد، اما نه در میان مردم.

نانا فیگلیشویلی 70 ساله که در باغ خانه‌اش در شمال گوری، گرجستان، و تنها کیلومترها از اوستیای جنوبی (درست؟) ایستاده، دلتنگ دورانی است که در این بخش از قفقاز مرزها وجود داشت.

اوستی ها و گرجی ها خوب زندگی کرده اند. فیگلیشویلی گفت به عنوان یک خانواده بزرگ.

در مواجهه با مشکلات و درگیری های یخ زده، فرزندانش نقل مکان کردند. پسر او در اوکراین زندگی می کند و در آنجا به عنوان پزشک کار می کند. دخترش در ایتالیا کار می کند.

«زندگی اینجا سخت است. حقوق بازنشستگی 300 لاری (83 یورو) است و برای نور و گاز کافی نیست. این دارو نیز گران است. او گفت: «زندگی در اینجا بدون پسر واقعاً سخت است.

این یک داستان رایج است. توماس 45 ساله و مادرش گلنارا 76 ساله گفتند که این روستا اکنون حدود 200 نفر جمعیت دارد که بسیار کمتر از قبل از جنگ است.

"هیچ کس نمی خواهد اکنون اینجا زندگی کند. من 14 سال در اروپا زندگی و کار کرده ام. در اتریش، آلمان و سپس ایتالیا. اینجا کار نیست، من برای کار به آنجا رفتم. اما خانواده من اینجا هستند، بنابراین من برگشتم.

توماس خانواده ای در اوستیای جنوبی دارد - یک عمو و عمو که هرگز آنها را نمی بیند.

در پایین خیابان، لیلای 58 ساله مقابل دروازه باغش در مسیری سنگی کوچک ایستاده است. بالای آن و باغ انگورهای رسیده آویزان است. فصل در برداشت شراب است.

اگرچه برداشت امسال امیدوارکننده به نظر می رسد، لیلا امیدی به آینده ندارد.

"در جنگ، همه چیز وحشتناک بود، وحشتناک، اما اکنون نیز وحشتناک است. جنگی وجود ندارد، اما زندگی سخت است. نمی دونم بهتر میشه یا نه من فکر نمی کنم این اتفاق بیفتد، "او گفت.

«اگر کار بود. اگر پول داشتیم شاید اما باید بخوری باید زندگی کنی داروها گران هستند و خدا را شکر من به آنها نیاز ندارم، اما دیگران نیازی به آنها دارند.

هر روز هفته، Uncovering Europe یک داستان اروپایی را ارائه می دهد که فراتر از سرفصل ها است. برای دریافت هشدارهای روزانه و سایر اعلان های اخبار فوری، برنامه یورونیوز را دانلود کنید. در دستگاه های اپل و اندروید موجود است.