دستفروشان خیابانی کارگران اصلی هستند. حقوق ما کجاست؟ | مرور

_نظرات بیان شده در مقالات مروری فقط نظرات نویسندگان است.
_

دست فروشان خیابانی اغلب بخشی از جنبش کارگری محسوب نمی شوند. بالاخره ما کارگرانی هستیم که برای زنده ماندن باید به اقتصاد غیررسمی متوسل شویم. اما ما همچنان کارگر هستیم و از داشتن حقوق و حمایت اجتماعی یکسان خودداری نمی کنیم.

برای دولت ها ضروری و ضروری است که راه هایی را برای تضمین حقوق کارگران و کرامت انسانی برای همه، صرف نظر از وضعیت شغلی، ایجاد کنند.

این مأموریت اتحاد جهانی معامله گران خیابانی است که من به عنوان رئیس جمهور به رهبری آن افتخار می کنم - StreetNet International - که در دوربان، آفریقای جنوبی در سال 2002 تأسیس شد.

از 25 نوامبر تا 11 دسامبر، ما نظرات خود را به اشتراک می گذاریم و خواسته های خود را در صد و نهمین کنفرانس بین المللی کار مجازی که بر نابرابری ها متمرکز است، ارائه می دهیم.

با سازمان‌های دیگر مانند HomeNet International، اتحاد جهانی جمع‌آوران زباله، فدراسیون بین‌المللی کارگران خانگی و زنان در استخدام غیررسمی: جهانی‌سازی و سازمان، بار دیگر به دولت‌ها یادآوری می‌کنیم که گذار از اقتصاد غیررسمی به اقتصاد رسمی را برای مبارزه با خشونت تشویق کنند. آزار و اذیت در محل کار و ارائه حمایت اجتماعی فراگیر و دسترسی به مراقبت های بهداشتی برای همه کارگران - از جمله واکسن.

چه چیزی برای فروشندگان خیابانی در خطر است؟

فروشندگان خیابانی بخشی از تعداد فزاینده کارگران غیررسمی هستند (طبق آمار ILO تا 2 میلیارد نفر در سراسر جهان یا 61 درصد از نیروی کار جهان).

علیرغم سهم ما در اقتصاد ملی کشورهایمان، همچنان به عنوان شهروند درجه دو با ما رفتار می شود و از حقوق خود محروم هستیم.

ما دست در دست هم بدون حمایت اجتماعی زنده می مانیم و همیشه در معرض خطر هستیم. ما اغلب تبعیدی تلقی می‌شویم، مجرمانی که از پرداخت مالیات فرار می‌کنیم و مهارت‌های لازم برای حفظ شغل دائمی را نداریم، حتی اگر صادق، سخت‌کوش، تحصیل‌کرده، واجد شرایط هستیم و مانند سایر شهروندان، مالیات‌های خود را می‌پردازیم، اغلب بدون اینکه بتوانیم از مزایای آن بهره ببریم. هر گونه حقوق یا مزایا در ازای آن

چرا مردم به اقتصاد غیررسمی روی می آورند در حالی که این همه مشکلات را به دنبال دارد؟ زیرا هیچ جایگزین واقعی وجود ندارد.

من شغل معلمی ام را رها کردم و در زیمبابوه یک تاجر غیررسمی شدم زیرا بهترین گزینه برای من و خانواده ام بود. داستان من منحصر به فرد نیست. و در بحبوحه بحران جهانی ناشی از بیماری همه گیر، چنین داستان هایی بیشتر آشنا می شوند.

اقتصاد غیررسمی راه نجاتی برای ماست که معمولاً به دلیل نابرابری‌های اجتماعی سیستماتیک، فقر و کمبود فرصت‌ها، از استخدام رسمی محروم شده‌ایم.

تصادفی نیست که در بسیاری از مناطق کارگران غیررسمی به طور نامتناسبی زن هستند. همچنین تصادفی نیست که اقتصاد غیررسمی در جنوب جهانی رواج بیشتری دارد.

بر اساس آمار سازمان جهانی کار، در اتحادیه اروپا، حداقل 16.8 درصد از کارگران در مشاغل غیررسمی هستند. بسیاری از کارگران در اقتصاد غیررسمی مهاجر هستند و به شدت تحت تاثیر این همه گیری قرار گرفته اند.

چگونه فروشندگان خیابانی اروپایی در طول همه‌گیری بسیج شدند

همه‌گیری COVID-19 که اخیراً دوباره در بخش‌هایی از اروپا رکورد زده است، نشان می‌دهد که چگونه کارگران در اقتصاد غیررسمی، و به‌ویژه فروشندگان خیابانی، کارگران کلیدی هستند که می‌توانند به این مناسبت رسیدگی کنند و شکاف حمایت اجتماعی را پر کنند. و تامین نیازهای اساسی و حمایتی که دولت ها از آن غفلت می کنند - به ویژه برای فقیرترین افراد.

در اروپا نمونه‌های بزرگی از تاب‌آوری کارگران در اقتصاد سازمان‌یافته غیررسمی دیده‌ایم. فروشندگان خیابانی مهاجر در بارسلونا، که عموماً به عنوان مانتروس شناخته می شوند، تعاونی Top Manta را برای تولید و فروش محصولات خود راه اندازی کردند و به دیگر فروشندگان خیابانی کمک کردند تا اقامت قانونی در اسپانیا را تضمین کنند.

در پاریس، تعاونی دیگری به نام AMELIOR (Association des Marchés Economiques Locaux Individuels et Organisés de la Recuperation)، جمع‌آوران زباله و بازرگانان بازار را سازماندهی می‌کند که اغلب حذف و به حاشیه رانده شده‌اند.

در طول همه گیری، ما عوامل فعال بهداشت عمومی بودیم. ما برای حمایت از آسیب پذیرترین اعضای خود بسیج شدیم.

ما به طور خستگی ناپذیر با مقامات محلی و ملی برای شرایط کاری بهتر و دسترسی به غذا و سرویس بهداشتی مذاکره کردیم.

ما در طرح‌هایی برای برنامه‌های بهبود اقتصادی مشارکت کرده‌ایم و آگاهی را در مورد وضعیت اسفناک کسانی که ناگهان با انتخاب غیرممکن یعنی رفتن به سر کار، خطر دستگیری و عفونت، یا ماندن در خانه و خطر گرسنگی مواجه می‌شوند، افزایش داده‌ایم.

دو سال گذشته به ما نشان داده است که فروشندگان خیابانی و سایر کارگران در اقتصاد غیررسمی چقدر برای جوامع خود اهمیت دارند.

ما باید از این شتاب برای دفاع از حقوق خود استفاده کنیم، حقوقی که همچنان توسط سیاست‌های نادرست در خطر است. به عنوان مثال، شرکت تابعه ما اتحادیه آزاد کارآفرینان اوکراین (FTUEU) در حال حاضر در حال مبارزه با تخریب بازار Demiivsky در کیف است، که می تواند هزینه معیشت حدود 1500 تاجر کوچک را تمام کند.

به آرمان معامله گران غیررسمی بپیوندید

در یکصد و نهمین کنفرانس بین المللی کار، ما بر احترام به حقوق اساسی کارگران اصرار داریم. فرصت های تامین درآمد و معیشت باید نقطه شروعی برای اقدامات قانونی یا نظارتی باشد.

ما همچنین به نمایندگی و مشارکت مستقیم در انجمن های مذاکره در سطوح محلی، ملی و سه جانبه مشاوره، و همچنین در مکانیسم های تصمیم گیری نیاز داریم.

در نهایت، ما می خواهیم بر نقشی که تعاونی ها و سایر واحدهای اقتصادی اجتماعی و همبستگی می توانند در تسهیل مدل جدیدی از کار و تولید عادلانه و بازتوزیع کننده ایفا کنند، تأکید کنیم.

ما از شما می‌خواهیم که در مبارزه جمعی برای حقوق فروشندگان خیابانی و دیگر تاجران غیررسمی به ما بپیوندید، تا به ما کمک کنید داستان‌های خود را به اشتراک بگذاریم و از فریاد اتحاد ما حمایت کنید: بدون ما هیچ چیز برای ما نیست!

لورین سیبندا رئیس Streetnet International، اتحادیه جهانی فروشندگان خیابانی، و رئیس اتاق انجمن‌های اقتصادی غیررسمی زیمبابوه (ZCIEA) است.