معاهده کویرینال: آیا پیمان جدید فرانسه و ایتالیا می تواند توازن قدرت را در اروپا تغییر دهد؟

پس از سال‌ها تنش دیپلماتیک، فرانسه و ایتالیا قرار است روز پنجشنبه یک پیمان دوستی و همکاری امضا کنند.

امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه برای امضای "پیمان همکاری های تقویت شده بین فرانسه و ایتالیا" با نخست وزیر ایتالیا، ماریو دراگی، به رم سفر خواهد کرد.

بر اساس معاهده الیزه، این معاهده «همگرایی مواضع فرانسه و ایتالیا و همچنین هماهنگی بین دو کشور در زمینه سیاست خارجی و اروپایی، امنیت و دفاع، سیاست مهاجرت، اقتصاد، آموزش، پژوهش، فرهنگ و روابط متقابل را ارتقا خواهد داد. همکاری مرزی».

یک منبع در دولت ایتالیا گفت که این اقدام در زمینه اروپایی که با بی ثباتی پس از برگزیت و گذار سیاسی در آلمان مشخص شده است، "ارزش نمادین مهمی" خواهد داشت.

یک منبع از دولت ایتالیا به رویترز گفت که این پیمان همچنین با هدف برهم زدن توازن قوا در اروپا پس از کناره گیری آنگلا مرکل صدراعظم آلمان خواهد بود.

این تقریباً 60 سال پس از آن اتفاق می افتد که معاهده فرانسه و آلمان که توسط کنراد آدناور و شارل دوگل امضا شد، انگیزه جدیدی به روند ادغام اروپا داد.

آیا پیمان جدید فرانسه-ایتالیا می تواند اتحادیه اروپا را مانند اجداد آلمانی-فرانسوی خود تغییر دهد؟

در اینجا چیزی است که ما تاکنون در مورد توافق و پیامدهای احتمالی آن برای اروپا می دانیم.

پیمان برای چیست؟

پیمان کویرینال که به نام کاخ ریاست جمهوری ایتالیا در رم نامگذاری شده است، در سال 2017 اعلام شد تا "چارچوب پایدارتر و جاه طلبانه تر" را برای همکاری فرانسه و ایتالیا فراهم کند.

پاریس و رم می‌خواستند قبل از اینکه سرجیو ماتارلا، رئیس‌جمهور ایتالیا که در پایان دوره هفت ساله‌اش به سر می‌برد، در ژانویه و پیش از انتخابات ریاست‌جمهوری فرانسه در سال 2022، آن را ترک کند، پایان یابد.

ماتیلد گفت، اگرچه جزئیات این پیمان هنوز منتشر نشده است، "آنچه ما می دانیم این است که 11 فصل شامل موضوعات مختلف، از موضوعات داخلی مانند جوانان و تحقیقات گرفته تا انسجام و سیاست خارجی اروپا خواهد بود." هماهنگ کننده برنامه در شورای اروپا در روابط خارجی در پاریس.

این کارشناس به یورونیوز گفت: «بنابراین اساساً در مورد نهادینه کردن و ساختار مشارکت بین فرانسه و ایتالیا است.

بدیهی است که دو کشور برای مدت طولانی با یکدیگر همکاری می کنند، اما روابط فرانسه و ایتالیا آن چیزی که روابط آلمان و فرانسه با معاهده الیزه داشت را نداشت. او افزود که این سطح از همکاری "که مدت هاست به تعویق افتاده است".

از بحران تا «ماه عسل»؟

این معاهده همچنین به مقابله با تنش های اخیر بین رم و پاریس کمک خواهد کرد.

تعدادی از اختلافات در سال های اخیر روابط بین آلپاین را تیره کرده است، به ویژه از زمان تشکیل یک دولت پوپولیستی در سال 2018 به رهبری جنبش پنج ستاره و لیگ راست افراطی.

بحران در اوایل سال 2019 به اوج خود رسید، زمانی که لوئیجی دی مایو، نایب رئیس شورای ایتالیا در فرانسه با رهبر جنبش اعتراضی "جلیقه زردها" دیدار کرد.

پیش از این متئو سالوینی، وزیر کشور فرانسه خواستار استعفای رئیس جمهور فرانسه شده بود.

پاریس در اعتراض به جدی ترین بحران دیپلماتیک بین دو همسایه از سال 1945 به طور موقت سفیر خود از ایتالیا را فراخواند.

ایتالیا به نوبه خود می گوید پاریس این کشور را برای مقابله با هجوم مهاجرانی که به ساحل می آیند تنها گذاشته است.

رم همچنین از پاریس به خاطر پناه دادن به اعضای سابق بریگاد سرخ چپ افراطی که به فرانسه پناهنده شده بودند، انتقاد کرده است. اما ماکرون در آوریل گذشته با دستور دستگیری آنها به دکترین دوران میتران پایان داد.

دو کشور به طور کامل روابط خود را با دراگی، که دیدگاه‌های طرفدار اروپا و میانه‌روی او با دیدگاه مکرون همسو است، برقرار کرده‌اند.

مارک لازار مورخ، استاد ساینس پو می گوید: از این پس، ما در یک ماه عسل کامل بین پاریس و رم هستیم.

او به خبرگزاری فرانسه گفت: در زمانی که آلمان بین دو آب قرار دارد، نقاط همگرایی زیادی وجود دارد.

اما برخی در ایتالیا نسبت به همسایه اروپایی خود که گاهی به عنوان یک شریک تجاری حریص دیده می شود، محتاط هستند.

در اوایل سال جاری، تصاحب ناموفق کشتی‌ساز Chantiers de l'Atlantique توسط گروه ایتالیایی Fincantieri، رم را ناامید کرد.

برای برخی از ایتالیایی ها، فرانسوی ها اشتهای زیادی به شرکت های ایتالیایی دارند، اما گاهی اوقات پذیرش رفتار متقابل برای آنها دشوار است.

بنابراین، این معاهده در ایتالیا مورد انتقاد قرار گرفته است. کارلو پلاندا، اقتصاددان، که در مجله استارماگ می نویسد، آن را «خود الحاقی به فرانسه، در سطح صنعتی و استراتژیک» نامید.

سیولا به یورونیوز گفت که نه رم و نه پاریس "ساده لوح" نیستند و مسائلی مانند مهاجرت آماده باقی ماندن حساس هستند.

اما او افزود که این توافق "تعهد به همکاری با یکدیگر" را ارائه می دهد و تضمین می کند که تنش ها تا حد فراخواندن سفرا افزایش نمی یابد.

این پیمان برای بقیه اتحادیه اروپا چه معنایی دارد؟

چیولا گفت، نتیجه مثبت این پیمان در صورتی خواهد بود که "به کشورهای جنوبی بیشتر گوش داده شود." و من فکر می کنم فرانسه می تواند کمک کند زیرا به برخی از کشورهای جنوبی مانند ایتالیا، اسپانیا یا یونان نزدیک تر است.

او گفت: «مثلاً از نظر مشکلات اقتصادی یا از نظر مهاجرت، فرانسوی‌ها می‌توانند کمک کنند و این را به کشورهای مقتصد در شمال اروپا بیاورند.

او اصرار داشت که اتحادیه جدید مخالف برلین نیست.

سیولا به یورونیوز گفت: «فکر می‌کنم آلمان از این اتفاق بسیار خوشحال است، زیرا همیشه تاکید کرده است که روابط فرانسه و آلمان واقعاً مهم است، اما اتحادیه اروپا فقط به روابط فرانسه و آلمان نمی‌پردازد».

او ادامه داد: «این حرکت می‌تواند در کشورهای کوچک‌تر نیز مثبت دیده شود، و نشان می‌دهد که فرانسه فقط مربوط به آلمان نیست و فرانسه اهمیت و نظر سایر کشورها را می‌شناسد».

اما بار دیگر، همیشه در مورد ارتباطات است. می دانید، فرانسه همیشه در انتقال ابتکارات خود و توضیح آنچه انجام می دهد خوب نبوده است. پس شاید این معاهده جدید باید با یک ابتکار بزرگ برای ارتباط با کشورهای دیگر همراه شود، از جمله: "این ما هستیم که دست دراز می کنیم، درخواست همکاری داریم و برای ایجاد ائتلاف باز هستیم."

در نهایت، سرنوشت و اهمیت معاهده جدید تا حد زیادی به نتایج انتخابات آتی در هر دو طرف آلپ بستگی دارد و هر دو طرف در ماه های آینده برای ریاست جمهوری نامزد خواهند شد.