جنگ باتری: اعتراضات آب و هوای صربستان فقط شروع بود مرور

هفته گذشته، معترضان محیط زیست صربستان موفق شدند برنامه هایی را که به ریوتینتو اجازه استخراج یکی از بزرگترین ذخایر لیتیوم اروپا را بدهد، متوقف کنند. با این حال، اعتراضات همچنان ادامه دارد.

گروه صربی Kreni-Promeni کمپین خود را بر ترس از آلودگی ناشی از شرکت های معدنی متمرکز کرده است. اما نگرانی بین المللی گسترده تری در مورد معادن لیتیوم وجود دارد: این که استخراج لیتیوم برای استفاده از باتری احتمالا جرقه درگیری های تجاری جهانی را ایجاد می کند.

پس از COP26، کل اروپا باید فوراً به سمت هدف تامین 100 درصد برق خود از منابع تجدیدپذیر حرکت کند. اما برق تجدید پذیر در باتری ها ذخیره می شود و بیشتر باتری ها از آند و کاتد ساخته شده از لیتیوم و نیکل استفاده می کنند.

لیتیوم یک فلز با کمبود است. با منابع مورد نیاز برای محدود کردن باتری‌ها، رقابت جهانی احتمالاً به شیوه‌های تهاجمی تبدیل می‌شود و برخی کشورها احتمالاً به میدان‌های جنگ تبدیل می‌شوند.

Battery Wars: صحنه آماده است

به نظر می رسد که تلاش صربستان برای استفاده از ذخایر لیتیوم خود به دلیل تمایل به قرار دادن کشور در موقعیت استراتژیک قوی تری در اروپا با پیش بینی افزایش قیمت این منبع طبیعی در دهه آینده است.

ما قبلاً دیده‌ایم که چین علاقه‌مند است به موقعیت دسترسی به منابع جهانی لیتیوم تبدیل شود. او میلیاردها دلار به پروژه های لیتیوم در آمریکای لاتین اختصاص داده است، جایی که بیش از نیمی از ذخایر لیتیوم جهان در معادن شیلی و بولیوی است.

طبق گزارش ها، گروه های معدنی چین فرصت هایی را در افغانستان برای دسترسی به ذخایر لیتیوم این کشور بررسی کرده اند.

ممکن است جنگ باتری در اروپا رخ دهد. صربستان تنها کشور اروپایی نیست که لیتیوم استفاده نشده دارد. جمهوری چک همچنین دارای ذخایر بزرگ در نزدیکی مرز خود با آلمان است.

این لیتیوم هرگز استخراج نشده است، اما احتمالاً استخراج به زودی آغاز خواهد شد و معادن لیتیوم چک به عنوان یک امید بزرگ برای صنعت باتری اتحادیه اروپا در نظر گرفته می شود.

جایگزین های سبز به فوریت مورد نیاز است

اما جنگ باتری نباید به سمت تاریک انرژی سبز تبدیل شود. به جای تکیه بر باتری های معمولی، اروپا باید فوراً بر روی توسعه جایگزین هایی برای آنها تمرکز کند.

انرژی تجدیدپذیر برای بقای ما ضروری است، اما ذخیره آن در باتری‌های معمولی، مزایای آن را تضعیف می‌کند. این فقط به دلیل منابع کمیاب نیست. این باتری ها خود چیزی جز سبز هستند و به سختی می توان آنها را با خیال راحت دور انداخت.

تعداد باتری هایی که برای دستیابی به شبکه کربن صفر نیاز خواهیم داشت، بسیار زیاد است. این فقط مربوط به خودروهای برقی نیست.

تمام برق تولید شده توسط نیروگاه های بادی یا خورشیدی مستقیماً به شبکه های سراسری ارسال نمی شود. بیشتر آن بر روی اجسام در باتری های فیزیکی ذخیره می شود و سپس باتری ها به محل مورد نیاز انرژی منتقل می شوند.

این به این دلیل است که پمپاژ مستقیم برق به شبکه بیهوده است. اگر شبکه در یک مقطع زمانی خاص به انرژی نیاز نداشته باشد، تمام برق تولید شده از بین می رود.

جایگزین‌های باتری‌های لیتیومی در حال حاضر در حال توسعه هستند: باتری‌های برودتی، مانند باتری‌هایی که از مایعات با دمای پایین مانند هوای مایع یا نیتروژن مایع برای ذخیره انرژی استفاده می‌کنند، در حال توسعه هستند. یک شرکت دیگر باتری ای ساخته است که از فناوری گرانش استفاده می کند.

سوخت هیدروژنی راه خروج نیست

راه دیگر برای جلوگیری از نیاز به ذخیره برق از منابع تجدید پذیر در باتری ها، استفاده مستقیم از آن در محل تولید برای تولید سوخت هیدروژنی است.

سوخت هیدروژن را می توان به سادگی در ظروف بزرگ ذخیره کرد، به این معنی که می تواند به طور موثر به عنوان یک "باتری سبز" عمل کند. ممکن است خودروهای هیدروژنی به جای خودروهای الکتریکی آینده اخلاقی تری باشند.

این یک راه حل ایده آل نیست. سوخت هیدروژن فضای فیزیکی زیادی را اشغال می کند تا گزینه مناسبی برای وسایل نقلیه کوچکتر مانند خودروها باشد. اما می تواند قطارها، اتوبوس ها، کشتی ها و هواپیماها را تغذیه کند و فشار ذخیره باتری را کاهش دهد.

اما ما برای تکیه بر هیدروژن یا چند شرکت آینده‌نگر که روی فناوری‌های شگفت‌انگیز برای باتری‌های جایگزین کار می‌کنند که ممکن است برای یک دهه تجاری نشده باشند، نداریم.

ما باید منابع بسیار بیشتری را در توسعه باتری های جایگزین سرمایه گذاری کنیم. اگر این کار را نکنیم، با افزایش تولید انرژی سبز ما، تقاضا برای باتری افزایش خواهد یافت.

سپس این سوال که کدام کشور منابع تولید بیشترین باتری لیتیومی را دارد، تعیین خواهد کرد که چه کسی انقلاب انرژی سبز را کنترل می کند.

جوردی برونو مدیر جهانی توسعه تجارت معدن در RSK Environmental Business است.