بودجه سبز موثر نیست، اما اروپا می تواند آن را برطرف کند مرور

آیا بازار مالی بین المللی می تواند به نیاز فوری برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی کمک کند؟ رونق مالی سبز نشان می دهد که می تواند، بسیار.

هرگز به اندازه امسال پول زیادی در بازار سرمایه برای پایداری جمع آوری نشده بود. کل حجم جهانی به دو تریلیون یورو نزدیک می شود.

بحث های COP26 در هفته های اخیر توجه بیشتری را به نقش بالقوه مالی جلب کرده است.

به طور فزاینده ای آشکار می شود که محصولات مالی صرفاً باید یک برچسب "سبز" داشته باشند تا غرق در سرمایه گذاری شوند. نه تنها شرکت ها، بلکه دولت ها نیز بر این موج سوار می شوند.

واکنش دولت ها چگونه است؟

در مقایسه بین المللی، اروپا به وضوح رهبری را بر عهده گرفته است، در حالی که ایالات متحده و آسیا بسیار عقب هستند.

برخی در حال حاضر خوشحال هستند که اروپا برنده بزرگ در امور مالی سبز است. آنها می گویند که حجم بسیار زیاد سرمایه سبز موجود، تحول اقتصاد را سریعتر از ایالات متحده و چین تحریک می کند.

با این حال، چنین دیدگاهی نمی تواند وابستگی متقابل بازارهای سرمایه را تشخیص دهد.

اولین سوال مهم این است: به هر حال تامین مالی سبز چیست؟

دیدگاه ها در این مورد از کشوری به کشور دیگر متفاوت است و طبقه بندی واحدی وجود ندارد. به عنوان مثال، در حالی که انرژی هسته ای در فرانسه دوستدار محیط زیست در نظر گرفته می شود، در آلمان برعکس است.

در نتیجه این عدم اطمینان، برخی موسسات مالی به طور فزاینده ای متهم می شوند که طبقه بندی سرمایه گذاری های سبز را خیلی جدی نمی گیرند و بازاریابی را بر محتوا ترجیح می دهند.

این اتهام در زیر کلمه کلیدی «لندشویی سبز» خلاصه شده است. اما حتی اگر یک طبقه بندی واحد و به طور کلی پذیرفته شده از فرصت های سرمایه گذاری سبز وجود داشته باشد، تغییر زیادی نخواهد کرد.

سوال مهم دوم این است: آیا تامین مالی سبز بودجه اضافی برای تحول اقتصادی پایدار فراهم می کند؟

در بسیاری از موارد، پاسخ به این سوال یک نه قاطع است.

یک نمونه، مورد اوراق قرضه دولتی سبز است که برای اولین بار در سپتامبر 2020 در آلمان منتشر شد. بودجه فدرال آلمان فقط برای اینکه ببینیم کدام هزینه های برنامه ریزی شده از قبل می تواند به عنوان سبز طبقه بندی شود مورد بررسی قرار گرفت.

پس از تعیین مبلغ، دولت اوراق قرضه سبز را دقیقاً به همان مقدار فروخت - بنابراین هیچ چیز تغییر نکرد.

بانک ها چگونه با تغییرات آب و هوایی کنار می آیند؟

در مقابل، بانک‌ها می‌توانند وجوهی را به وام گیرندگان خود رد کنند یا تنها در شرایط بسیار نامطلوب وجوهی را ارائه کنند، اگر انتظار تعهد بیشتری برای حفاظت از آب و هوا از یک شرکت داشته باشند.

این منجر به وضعیتی به ظاهر متناقض می شود که سرمایه گذاران آب و هوا می توانند بیشترین دستیابی را در شرکت هایی سرمایه گذاری کنند که قبلاً به عنوان گناهکاران آب و هوایی شناخته می شدند.

با این شرکت ها، آنها می توانند انتشار CO2 را به میزان قابل توجهی از طریق مداخله خود نسبت به شرکت های دوستدار آب و هوا کاهش دهند.

با این حال، سرمایه گذاران نباید فریب بخورند که سرمایه گذاری در شرکت های "سبز" به طور خودکار منجر به بازده بالاتر می شود.

اگر زودتر از دیگران متوجه شوند که یک شرکت با فناوری تولید خود در مسیر آسیب‌رسان به آب و هوا قرار دارد و البته تغییر سریع مسیر می‌تواند شانس سود را افزایش دهد، ممکن است این اتفاق بیفتد.

اما این قاعده نیست. سرمایه گذاری در طبقات دارایی بسیار سبز، سرمایه گذاران را از فرصت تنوع بخشیدن به سرمایه خود تا حد امکان محروم می کند.

چه قدم های موثری می توانیم برداریم؟

در رقابت با ایالات متحده و چین، خوب است که اروپا خیلی زود از نقش پیشگام فعلی خود خوشحال نشود.

در عوض، اروپا باید از شتاب استفاده کند و شرایطی را برای سرمایه گذاران ایجاد کند که واقعاً با اقدامات خود به تغییرات سبز در شرکت ها کمک کنند.

چندین نقطه شروع خوب برای این وجود دارد. به عنوان مثال، قوانین حاکمیت شرکتی باید تقویت شود.

گرایش به سمت سرمایه گذاری با شاخص منفعل که سال هاست در تمامی بازارهای بزرگ سرمایه بین المللی مشاهده شده است، در صورتی که اهمیت بسیار زیاد مداخلات تامین کنندگان سرمایه در تحول سبز اقتصاد شناخته شود، باید به زودی معکوس شود.

یک بازار سرمایه خطرپذیر پر رونق یکی دیگر از عناصر کلیدی خواهد بود. در حالی که اروپا در بسیاری از پیشرفت‌های فناوری از ایالات متحده و چین عقب است، فرصتی برای ایجاد برداشت بعدی از فناوری‌های اقلیمی در قاره کهن از طریق پیوند نزدیک بین علم و عمل وجود دارد.

و شرکت های اروپایی چطور؟

اغلب گفته می شود که به هر حال اروپا تنها 10 درصد در انتشار گاز CO2 در جهان نقش دارد.

اما شرکت‌های اروپایی می‌توانند با قدرت نوآورانه‌شان، نه تنها انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از اروپا را به میزان قابل‌توجهی کاهش دهند، بلکه به یک معیار و تامین‌کننده مورد تقاضا برای کاهش CO2 در سراسر جهان تبدیل شوند.

این تغییر ارزش بازار شرکت های اروپایی را در مقایسه با رقبای آمریکایی و چینی تغییر می دهد.

مبارزه با تغییرات اقلیمی آنقدر مهم است که فقط از استدلال های به ظاهر قابل قبول پیروی کنیم. زمان آن فرا رسیده است که از یک رویکرد ساده لوحانه به رویکرد روشنفکرانه برای تامین مالی پایدار - به نفع سرمایه گذاران و محیط زیست - حرکت کنیم.

یورگ روهول رئیس ESMT برلین و نایب رئیس هیئت مشاوره علمی وزارت دارایی فدرال آلمان است.