اسکاتلند برای حفظ روابط خود با اتحادیه اروپا باید سخت کار کند مرور

تا کنون، کل اروپا باید بداند که اسکاتلند به برگزیت رای نداده است.

طی یک همه پرسی در بریتانیا در سال 2016، رای دهندگان اسکاتلندی با 62 درصد به 38 درصد ماندن در اتحادیه اروپا را انتخاب کردند - قاطعانه، اما نه تا حد زیادی، همانطور که برخی در ادینبورگ اغلب ادعا می کنند. حمایت قاطع از اتحادیه اروپا در اسکاتلند در طول فرآیند برگزیت ادامه داشته و تا به امروز ادامه دارد، با اکثریت غیرقابل انکار زیاد در پارلمان اسکاتلند که تا پایان با برگزیت مخالف هستند.

و با این حال، همانطور که می دانیم، برکسیت به پایان رسیده است. از آن زمان، وظیفه اصلی اتحادیه اروپا و بریتانیا سازگاری با توافقنامه تجارت و همکاری و روابط جدید آن و عملی ساختن آن در عمل بوده است. با این حال، رویکرد تهاجمی دولت بریتانیا حل و فصل مسائل دوجانبه باقیمانده، به ویژه در مورد پروتکل ایرلند شمالی را دشوارتر کرده است.

برای اسکاتلند، بخش طرفدار اروپا از یک کشور عضو سابق، اکنون چه؟ تمایل گسترده ای در طبقه سیاسی اسکاتلند برای حفظ روابط باز و مثبت با اتحادیه اروپا وجود دارد. با این حال، چالش هایی که اسکاتلند در حفظ روابط معنادار با اتحادیه اروپا در سال های آینده با آن مواجه خواهد شد، دلهره آور است.

در سطح عملی، اسکاتلند باید با محدودیت‌های ساختاری بیشتری در تعامل خود با اتحادیه اروپا مقابله کند. به عنوان بخشی از یک کشور ثالث، دیگر نقش رسمی در سیاست گذاری اتحادیه اروپا ندارد. در حالی که اسکاتلند هرگز عضو اتحادیه اروپا نبوده است، دولت اسکاتلند و دیگر بازیگران اسکاتلند قبل از برگزیت از طریق بریتانیا و مستقیماً با نهادهای اتحادیه اروپا درگیر تجارت اتحادیه اروپا بوده اند. در آینده، اسکاتلند باید بیشتر تلاش کند و سرمایه گذاری بیشتری برای ایجاد تغییر در بروکسل داشته باشد. با وجود نه قدرت و نه منابع یک کشور، این کار دشوارتر خواهد بود.

اسکاتلند نزدیک به خانه، عمیقاً بر سر آینده قانون اساسی و نقش خود در جهان تقسیم شده است. نظرسنجی ها نشان می دهد که مردم اسکاتلند تا حد زیادی در مورد باقی ماندن بخشی از بریتانیا یا تبدیل شدن به یک کشور مستقل اختلاف نظر دارند. در این فضای سیاسی قطبی شده، موضوع روابط اسکاتلند با اتحادیه اروپا به دلیل بحث استقلال پیچیده شده است. در نتیجه، اجماع بین حزبی در مورد رویکرد عملگرایانه به روابط با اتحادیه اروپا گریزان بود. دولت اسکاتلند نیز برای تفکیک این دو موضوع و غلبه بر شکاف فعلی کار چندانی انجام نداده است.

فراتر از درگیری های چریکی، اسکاتلند بیشتر با یک پدیده متناقض مواجه است: جدایی نسبی آن از سیاست اتحادیه اروپا. احساسات اروپایی در جامعه اسکاتلند فراوان است. در ادینبورگ، پرچم اروپا همچنان در مقابل پارلمان اسکاتلند برافراشته است. جامعه پذیری نسبت به سیاست های بروکسل و پایتخت های ملی موضوع دیگری است. از یک سیاستمدار معمولی اسکاتلندی در مورد نسل بعدی اتحادیه اروپا، Fit for 55 یا قانون خدمات دیجیتال بپرسید و احتمالاً یک لوح خالی دریافت کنید تا یک نظر آگاهانه. این قطع روابط، فرهنگ سیاسی باثبات در مورد مسائل اتحادیه اروپا را مختل می کند.

رسانه های جریان اصلی اسکاتلند عناصر اروپایی شکاک قابل توجهی ندارند. با این حال، پوشش سیاست اروپا پس از برگزیت و استقلال بسیار نادر است. اگر فقط مطبوعات اسکاتلند را مطالعه کنید، احتمالاً نمی دانید که یک دولت ائتلافی جدید آلمان روی کار آمده است یا اینکه امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه چشم اندازی برای ریاست آتی فرانسه بر شورای اتحادیه اروپا ارائه کرده است - نه به ذکر است که این تحولات چه می تواند داشته باشد. منظور داشتن. اسکاتلند تا زمانی که سیاست و رسانه های اسکاتلند به طور قابل توجهی اروپایی نشوند، بحث اروپایی در اسکاتلند سطحی خواهد ماند.

به نوبه خود، دولت اسکاتلند، به رهبری حزب استقلال ملی اسکاتلند، روابط با اتحادیه اروپا را عمدتاً در چارچوب هدف اصلی خود یعنی تبدیل اسکاتلند به یک کشور جداگانه می بیند. از آنجایی که دولت به دنبال حفظ شهرت طرفدار اروپا در کوتاه مدت است، آرزوی عمیق‌تر آن برای پیوستن اسکاتلند به اتحادیه اروپا است. با این حال، سوال مهم تر این است که چگونه دولت اسکاتلند تعامل آینده خود با اتحادیه اروپا را از موقعیت اسکاتلند در بریتانیا شکل خواهد داد.

پس از همه پرسی سال 2016، ادینبورگ به شدت با برگزیت به عنوان تنها پیام آن به نهادهای اتحادیه اروپا و کشورهای عضو مخالفت کرد. با این حال، پس از پایان برگزیت، دولت به یک استراتژی بلندمدت برای روابط با اتحادیه اروپا نیاز خواهد داشت - چیزی که در حال حاضر فاقد آن است - اگر امیدوار باشد برای اسکاتلند در اتحادیه اروپا وجهه قابل توجهی ایجاد کند یا حتی در بروکسل نفوذ کمی داشته باشد. تایمز خواستار یک چشم‌انداز باثبات پس از برگزیت برای روابط اسکاتلند با اتحادیه اروپا است: چشم‌اندازی که محدودیت‌های آن را به رسمیت بشناسد، اهداف واقع‌بینانه را تعیین کند، خوش‌بینی را تحت کنترل نگه دارد و در مورد استقلال نباشد.

واقعیت ناخوشایند برای دولت اسکاتلند این است که، صرف نظر از اینکه بحث استقلال چقدر پیش می‌آید، اسکاتلند تا سال‌های آینده بخشی از اتحادیه اروپا نخواهد بود. اختلاف بین دولت‌های اسکاتلند و بریتانیا بر سر برگزاری همه‌پرسی جدید استقلال هنوز حل نشده است. به طور فرضی، اگر توافقی حاصل شود و یک همه پرسی در سال 2023 برگزار شود و نتیجه به نفع استقلال باشد، انتقال به ایالت به طور منطقی سه سال طول می کشد و در سال 2026 به پایان می رسد. اسکاتلند تنها پس از استقلال می تواند برای پیوستن به اتحادیه اروپا درخواست دهد.

تحلیل من نشان می دهد که اگر همه چیز خوب پیش برود، روند عضویت اسکاتلند در اتحادیه اروپا احتمالاً چهار تا پنج سال طول خواهد کشید. در این صورت اسکاتلند در سال 2030 یا 2031 به اتحادیه اروپا خواهد پیوست. اگر رای دهندگان اسکاتلند به استقلال رای منفی دهند یا رفراندوم برگزار نکنند، اسکاتلند به هیچ وجه عضو اتحادیه اروپا نخواهد شد. تقریباً یک دهه تا عضویت نهایی اتحادیه اروپا باقی مانده است، دولت اسکاتلند باید تشخیص دهد که اسکاتلند به زودی به اتحادیه اروپا نخواهد پیوست و استراتژی کافی برای روابط فعلی اتحادیه اروپا ایجاد کند.

علاوه بر این، دولت اسکاتلند باید ارزیابی کند که روابط دشوارش با دولت بریتانیا - شاید بدترین رابطه ای که تا به حال داشته است - تأثیر منفی بر تعهد این کشور به اتحادیه اروپا دارد. شرکای اروپایی تمایلی به درگیر شدن در سیاست داخلی بریتانیا ندارند، بنابراین استدلال های آشکار توانایی اسکاتلند برای همکاری را کاهش می دهد. دولت اسکاتلند با کاهش تنش ها با دولت بریتانیا به منافع خود خدمت خواهد کرد. اگر او دفتر لندن خود را یکی از "دفاتر بین المللی" خود نمی خواند، شروع خوبی خواهد بود.

مهم‌تر از همه، اسکاتلند باید در مورد چالش‌های پس از برگزیت با خودش صادق باشد. دولت اسکاتلند فقط برای حفظ روابط با اتحادیه اروپا باید سخت کار کند، چه رسد به اینکه در بروکسل نفوذ داشته باشد. عضویت در اتحادیه اروپا فقط در گوشه و کنار نیست. این یک حقیقت تلخ اما غیرقابل انکار است که اسکاتلند به عنوان بخشی از کشور ثالث، بازیگری حاشیه ای در سیاست اروپاست.

موفقیت یا شکست روابط آینده اسکاتلند با اتحادیه اروپا به میزان کنار آمدن سیاست اسکاتلند با مشکلات جدید خود و ایجاد استراتژی مناسب برای مقابله با آنها بستگی دارد. به طور خلاصه، اسکاتلند برای سال‌های آینده به اولویت‌های روشنی برای روابط خود با اتحادیه اروپا نیاز خواهد داشت که با سرمایه‌گذاری قابل توجه در امور اتحادیه اروپا، سیاست و رسانه‌های اروپایی‌تر، و اجماع قوی بین‌حزبی در مورد تعهد اتحادیه اروپا به بحث استقلال حمایت می‌شود. حداقل در حال حاضر، شانس جمع شدن همه این عناصر برای اسکاتلند در روابطش با اتحادیه اروپا نامشخص است.

آنتونی سالامون مدیر عامل اروپایی بازرگانان، یک شرکت تحلیل سیاسی مستقر در ادینبورگ است.