30 سال از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی می گذرد

سی سال پیش، اتحاد جماهیر شوروی در نتیجه تجزیه سیاسی، اقتصادی و قومی داخلی اتحاد جماهیر شوروی در پی تلاش‌های میخائیل گورباچف، دبیر کل سازمان ملل برای اصلاح نظام سیاسی و اقتصادی شوروی، از هم پاشید.

در تلاش برای پایان دادن به "دوران رکود"، گورباچف ​​"پرسترویکا" را راه اندازی کرد، یک جنبش اصلاحی سیاسی در حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی که برای تحریک اقتصاد طراحی شده بود.

در ابتدا، این برنامه به وضوح اتحاد جماهیر شوروی رو به زوال را در سال 1985 احیا کرد، اما این ابرقدرت در حال مبارزه همچنان درگیر مسابقه تسلیحاتی و سال ها سوءمدیریت بود.

اتحاد 15 جمهوری شوروی که نقطه قوت رژیم کمونیستی بود و تبلیغات آن مورد تشویق قرار می گرفت، به سرعت در حال فروپاشی بود و منطقه قفقاز ابتدا علیه مسکو شورش کرد که به زودی کشورهای بالتیک نیز به آن ملحق شدند.

در سال 1988، استونی اولین جمهوری شوروی بود که حاکمیت دولتی خود را بر مسکو اعلام کرد.

در ژانویه 1991، مسکو مداخله کرد و در تلاش برای سرکوب قیام به معترضان شلیک کرد.

با این حال، این حرکت شکست خورد و لیتوانی اولین جمهوری شد که رسماً از اتحاد جماهیر شوروی جدا شد و در قانون 11 مارس 1990 استقلال خود را اعلام کرد.

تا اینکه در 19 اوت 1991 ضربه مهلکی به اتحاد جماهیر شوروی وارد کرد، زمانی که شوروی با این خبر که هشتمین و آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی، میخائیل گورباچف، به دلایل سلامتی قادر به حکومت نیست، بیدار شد.

پس از بیانیه گورباچف، تانک ها وارد مسکو شدند، تجمعات عمومی ممنوع شد و روزنامه های طرفدار اصلاحات تعطیل شدند.

وضعیت اضطراری بلافاصله به امید نجات کشور از هرج و مرج و هرج و مرج برقرار شد، اما مدیریت آن در عرض دو روز فروپاشید و یک سری رویدادهای طولانی را تسریع کرد که به زودی به اتحاد جماهیر شوروی پایان خواهد داد.

بوریس یلتسین، رئیس جمهور فدراسیون روسیه در اتحاد جماهیر شوروی، پیروز شد، در حالی که گورباچف ​​ضعیف تر از همیشه بازگشت.

دولت مسکو برای حفظ نفوذ خود تلاش کرد و بسیاری از جمهوری ها مانند اوکراین و کشورهای بالتیک استقلال خود را در روزها و ماه های آینده اعلام کردند.

در 8 دسامبر 1991، برای به رسمیت شناختن استقلال خود، رهبران سه تن از بنیانگذاران و بزرگترین جمهوری های اتحادیه (روسیه SSR روسیه، SSR اوکراین و SSR بلاروس) اعلام کردند که اتحاد جماهیر شوروی دیگر وجود ندارد و این توافقنامه را امضا کردند. کشورهای مشترک المنافع . .

آنها به سرعت توسط 11 جمهوری دیگر دنبال شدند، و گورباچف ​​ابتدا مجبور شد به عنوان رهبر حزب کمونیست بازنشسته شود، زیرا این حزب عملاً از کار خود بازنشسته شد، سپس به عنوان رئیس جمهور استعفا داد تا رسماً تجزیه اتحادیه را به عنوان یک "عملیات انجام شده" به رسمیت بشناسد.

در 26 دسامبر 1991 - یک روز پس از استعفای رئیس جمهور گورباچف ​​و جایگزینی پرچم سرخ شوروی با سه رنگ روسیه - اتحاد جماهیر شوروی رسماً منحل شد.

تمام 15 جمهوری اتحاد جماهیر شوروی سابق در ماه های آینده استقلال یافتند.

زمانی که پایان کار فرا رسید، تنها چند ماه طول کشید تا اتحاد جماهیر شوروی از هم پاشید، اما همچنان جهان را که با منطق دوتایی جنگ سرد تلقین شده بود، شگفت زده کرد.

سی سال بعد، بسیاری از جمهوری‌های شوروی سابق همچنان نسبت به روسیه محتاط هستند، با افزایش تنش‌ها در مرز اوکراین و روسیه در ماه‌های اخیر و حمله نیروهای روسی به اوکراین در سال 2014 و الحاق شبه‌جزیره کریمه پیش از این، و همچنین حمله کوتاه مدت سربازان به گرجستان در سال 2008.

همانطور که فرانسه و بریتانیا، دو قدرت استعماری سابق در آفریقا، پس از خروج تا حدودی کنترل خود را اعمال کردند، روسیه امروز نیز به اعمال نفوذ کم و بیش اعم از اقتصادی، سیاسی یا نظامی بر تقریباً همه این کشورهای جوان ادامه می دهد.