نبرد با واکسن های بلغارستان: بی اعتمادی باعث جهش کووید

خوشبختانه همه چیز با کمی شانس شروع شد. در اواخر بعد از ظهر یکشنبه در ماه نوامبر در صوفیه، پایتخت بلغارستان فرود آمدم. هوا معتدل و آفتابی بود. بعد از مستقر شدن در هتلم، با دکور فیلمم در مرکز شهر قدم زدم.

"من قاتل پدربزرگ و مادربزرگ نیستم"

در پانصد متری هتل با حدود دویست نفر روبرو شدم که شعار می دادند و با صدای بلند فریاد می زدند. در میان آنها کودکان و افراد مسن بودند. تمام خانواده ها طبل می کوبند و پرچم های بزرگ بلغارستان را تکان می دهند. نزدیک شدم و از آنها پرسیدم به چه چیزی اعتراض می کنند؟

یک زن به من گفت: «واکسن ها روشی بسیار موذی برای تأثیرگذاری بر زندگی مردم هستند. دیگری گفت: "من نمی خواهم بخشی از این آزمایش باشم."

بنابراین شروع به تیراندازی کردم. من به بلغارستان آمده بودم تا بدانم چرا این کشور کمترین میزان واکسیناسیون را در اتحادیه اروپا دارد: تنها حدود 25 درصد از بلغارها به طور کامل واکسینه شده اند.

ناگهان خود را در قلب یک تجمع خودجوش علیه واکسن، کمپین واکسیناسیون و حذف سلامت دیدم. بنرهایی با پیام هایی مانند «من قاتل پدربزرگ و مادربزرگ نیستم» یا «ما با تحقیقات پزشکی فرزندانمان موافق نیستیم».

من سه ساعت معترضان را تعقیب کردم. ادعاهای آنها مانند ترکیبی پیچیده و گیج کننده از اطلاعات غلط، اخبار جعلی، تئوری های توطئه، نارضایتی اجتماعی و نافرمانی سیاسی به نظر می رسید.

"اگر واکسینه نشده باشید، مردم شروع به متنفر شدن از شما می کنند."

غروب فرا رسیده بود که با برگزارکنندگان ملاقات کردم. هریستو در میان آنها بود. او مهندس فیزیک هسته ای بود و به زبان های انگلیسی و فرانسوی تسلط داشت. او به من گفت که در متون علمی در مورد بیماری همه گیر به خوبی آشناست.

پرسیدم پس واکسیناسیون راه حل شما نیست؟

وی در پاسخ به من گفت: من آمار را در پرتو واکسیناسیون درک نمی کنم، اثربخشی آن را نمی بینم.

یکی دیگر از فعالان کووید-19، کالین ایوانوف، به من گفت که آنها نه تنها به واکسن‌ها، بلکه علیه «تفکیک‌سازی» و «علیه تبعیض» اعتراض می‌کنند. وی در توضیح بیشتر گفت: ما در آلمان نازی زندگی نمی کنیم. ما در اتحاد جماهیر شوروی زندگی نمی کنیم. ما در یک لیبرال دموکراسی زندگی می کنیم. و یکی از محورهای بحث لیبرالیسم این است که حقوق فردی بالاتر از مصارف جمعی است.»

یک طوفان شدید ناگهانی برف در شب به طور چشمگیری چشم انداز شهر را تغییر می دهد، اما ماهیت سوالات من را تغییر نمی دهد. چرا بسیاری از بلغارها به چنین پیام هایی اعتماد می کنند؟ به ویژه با توجه به این که طبق دانشگاه جان هاپکینز، این کشور بدترین نسبت COVID-19 / مرگ را در اتحادیه اروپا دارد. عواقب آن چیست؟ و آیا راه حل هایی وجود دارد؟ یا الان خیلی دیر است؟

در جستجوی پاسخ

صبح روز بعد با مردی ملاقات کردم که سعی می کرد تا حد امکان بلغاری ها را واکسینه کند. معاون موقت وزیر بهداشت، الکساندر زلاتانوف، واکسیناسیون کم در مسائل لجستیکی و بی ثباتی سیاسی را متهم کرد - این کشور سه انتخابات پارلمانی را در هشت ماه برگزار کرد.

او چند کمپین آنلاین رسمی اخیر را که برای تبلیغ بازدیدکنندگان منتشر شده است به من نشان می دهد. وی با بیان اینکه در حال حاضر وضعیت در حال بهبود است، گفت: میزان واکسیناسیون در حال حاضر سه برابر مرداد ماه است که پیش بینی می کنیم این درصد از هم اکنون تا پایان آذرماه چهار یا پنج برابر افزایش یابد.

با این حال، دیدن این که چنین ارقام خوش بینانه واقعاً چگونه به دست می آیند، دشوار است. بلافاصله پس از مصاحبه با معاون وزیر بهداشت، از یکی از شلوغ ترین مراکز واکسیناسیون پایتخت بازدید کردم. این مرکز ظرفیت واکسیناسیون تا دو هزار نفر در روز را دارد. با این حال، میانگین اخیر بین شش تا هفتصد نفر است.

فقط یک ساعت اجازه داشتم در مرکز تیراندازی کنم. اکثر افرادی که ملاقات کردم برای ضربه سوم خود آمدند.

زنی در اواخر دهه شصت به من گفت: "من باید از خودم مراقبت کنم. این به نفع خودم است. این سومین دوز من است. من از واکسن نمی ترسم."

مردی هم سن و سال گفت: "واکسیناسیون اجباری نیست، اما ضروری است. این تنها محافظتی است که ما داریم. من به آن نیاز دارم. مانند دیگران. فکر می کنم همینطور است."

هماهنگ کننده مرکز واکسیناسیون دیمو دیموف گفت که ظهور گزینه های جدید نیاز فوری به اقدام را نشان می دهد: "به عنوان پزشک، از ابتدای همه گیری همه گیر متقاعد شده بودیم که مسدود کردن و فاصله گذاری اجتماعی تنها راه حل های موقتی است تا زمانی که به یک مشکل دست پیدا کنیم. واکسن و اکنون که واکسن آمده است، تکرار می کنیم: واکسن ها تنها راه حل واقعی هستند که برای غلبه بر این بیماری همه گیر به آن نیاز داریم. وی گفت: واکسیناسیون باید در اولویت باشد.

دکتر بلغاری No

با این حال، حتی برخی از متخصصان بهداشت به طور فعال به تردیدهای کشور در مورد واکسن کمک می کنند. در بیمارستان عفونی مجاور، با رئیس بخش اطفال آشنا شدم. او به بیماران و خانواده‌ها گفت که ایمنی و اثربخشی واکسن‌های موجود علیه کووید-۱۹ هنوز به اندازه کافی ثابت نشده است.

وقتی مصون هستید، هنوز هم می توانید افراد دیگر را آلوده کنید. بنابراین با ایمن سازی خود، از دیگران محافظت نمی کنید. تو فقط از خودت محافظت میکنی و این باید تصمیم شخصی شما باشد، "دکتر مانگاروف به من گفت.

پرسیدم: واکسن زدی؟

او پاسخ داد: «نه، نیستم».

"چرا؟

"من هر روز در کلینیک کووید کار می کنم. من [am in contact] روزانه بین شصت تا صد بیمار مبتلا به کووید. من این بیماری را داشتم. من از ماسک استفاده نمی کنم. من از دستکش استفاده نمی کنم 39 سال است که با بیماری های عفونی کار می کنم. من چیزهای زیادی در مورد بیماری های عفونی می دانم و می دانم چگونه از خودم محافظت کنم."

شبهه اقتدار

قبل از آمدن به کشور، خوانده بودم که بلغارها از جمله اروپایی‌هایی هستند که به دموکراسی، دولت و رسانه‌ها و همچنین سیستم مراقبت‌های بهداشتی خود بی‌اعتماد هستند. تقریباً 50 سال دیکتاتوری کمونیستی احتمالاً به دامن زدن به این سوء ظن پایدار کمک کرده است.

در این زمینه آیا وضعیت به نفع واکسن تغییر می کند؟ آناتاس استفانوف جامعه شناس به من گفت که این آسان نخواهد بود. او اخیراً در ده مطالعه درباره سیاست‌های بهداشتی کرونا، از جمله کمپین واکسیناسیون فعلی شرکت کرد: «بلغارها بیشتر از طریق شخصیت‌های عمومی تصمیم می‌گیرند تا از طریق مؤسسات. آنها دیدگاه های خود را در مورد سیاست و زندگی مدنی شخصی می کنند. بلغاری‌ها پیام کوتاه‌تر و منفی را ترجیح می‌دهند و فقدان اعتماد زیادی به نهادهای عمومی وجود دارد.

یک حزب راست افراطی به تازگی با یک برنامه آشکار ضد تقلب وارد مجلس جدید شده است. مطبوعات ملی از جعل گسترده گواهی های جعلی واکسن خبر دادند. پس از چهار روز گزارش در اینجا، بلغارستان را با این فکر ترک می‌کنم که این کشور هنوز با کمپین واکسیناسیون COVID-19 خود کنار نیامده است.