سیاست اجتماعی کلید انتقال سبز اتحادیه اروپا خواهد بود مرور

تعهدات بلندپروازانه اروپا در قبال حفاظت از آب و هوا نوید تغییرات اقتصادی و سیاسی را می دهد که یادآور انقلاب صنعتی دو قرن پیش است و بر ضرورت محوری بودن سیاست اجتماعی تاکید می کند.

قرارداد سبز اتحادیه اروپا یک فشارسنج از اقدام جهانی مورد نیاز برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و مقابله با امواج گرما، طوفان ها و سیل های فزاینده - و مضرتر - ناشی از تغییرات آب و هوایی است.

این امر 27 عضو اتحادیه اروپا را به نمونه ای برای آزمایش توانایی کشورهای سراسر جهان برای ادغام تغییر ضروری از سوخت های فسیلی به منابع انرژی تجدیدپذیر با مشاغل و عدالت اجتماعی، به ویژه برای آسیب پذیرترین افراد تبدیل می کند.

اتحادیه اروپا در حالی که برنامه های خود را برای بی طرف شدن از نظر آب و هوا تا اواسط قرن پیش می برد و بقیه جهان را تشویق به پیروی از آن می کند، می تواند نشان دهد که چگونه سیاست اجتماعی می تواند به ایجاد اجماع سیاسی در زمان تغییرات اساسی اقتصادی کمک کند.

یک مثال عالی در بسته اخیر کمیسیون اروپا از پیش نویس قوانین اتحادیه اروپا نهفته است که برای دستیابی به یک گام بزرگ به سوی بی طرفی آب و هوا در سال 2050 طراحی شده است: کاهش 55 درصدی در انتشار گازهای گلخانه ای بلوک در سال 2030 نسبت به سطوح سال 1990. (و نه فقط قبل از کاهش 40 درصدی توافق شده است).

این بسته شامل یک پیشنهاد بحث برانگیز برای ایجاد یک سیستم تجارت گازهای گلخانه ای مجزا در اروپا برای ساختمان ها و حمل و نقل جاده ای است. چنین رژیمی یک سقف اولیه برای کل انتشار برای هر دو بخش تعیین می کند، آلاینده ها را مجبور می کند برای هر تن دی اکسید کربن منتشر شده مجوز بگیرند و مهمتر از همه، عرضه سالانه این مجوزها را به طور دائم کاهش می دهد.

این یک ابزار جدید اروپایی برای کمک به کشورهای اتحادیه اروپا برای دستیابی به اهداف مختلف 2030 خود برای کاهش تخلیه از بخش‌های خارج از طرح اصلی تجارت انتشار گازهای گلخانه‌ای یا ETS است که نیروگاه‌ها، کارخانه‌ها و هوانوردی در اتحادیه اروپا را پوشش می‌دهد.

برخلاف ETS موجود، یک ساختمان موازی اروپایی و سیستم حمل و نقل جاده ای تأثیر مستقیمی بر مصرف کنندگان خواهد داشت. این امر باعث افزایش هزینه های سوخت برای خانوارها و رانندگان می شود.

این ایده باعث ایجاد دوستان سیاسی غیرمعمولی می شود، زیرا دولت های اتحادیه اروپا و پارلمان اروپا به عنوان بخشی از فرآیند تصویب بحث هایی را برگزار می کنند.

برخی از فعالان سبز علاقه مند به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای تضمین شده توسط این پیشنهاد هستند، و در نتیجه با نیروهای محافظه کار، به طور سنتی طرفدار سیاست های مبتنی بر بازار هستند.

در همان زمان، بسیاری از صداهای راست میانه به گروه کری از منتقدان چپ این پیشنهاد ملحق شده اند که هشدار می دهند این پیشنهاد می تواند "فقر انرژی" را در اروپا تشدید کند و مانند جنبش "جلیقه زردها" خیزش مردمی را در سراسر قاره برانگیزد. در فرانسه در سال 2018

آنچه همه صداها را متحد می کند، تمایل به توجه به پیامدهای اجتماعی تمیز کردن ساختمان ها و حمل و نقل جاده ای است.

با توجه به اینکه بیش از 30 میلیون اروپایی دیگر قادر به پرداخت هزینه گرمایش مناسب خانه نیستند، و در بحبوحه افزایش شدید قیمت انرژی ناشی از فشار گاز طبیعی، اتحادیه اروپا به همان نوع همسویی دیدگاه های سیاسی در مورد مسائل اجتماعی برای حفظ حزب سبز نیاز خواهد داشت. معامله در جاده

گسترش لنز و ملاحظات اجتماعی به طور فزاینده ای در سیاست اتحادیه اروپا از جمله اقتصاد و حفاظت از آب و هوا وجود خواهد داشت.

سیستم 18 ماهه اتحادیه اروپا برای طبقه‌بندی فعالیت‌های تجاری سازگار با آب و هوا را در نظر بگیرید، رژیمی که به عنوان «رده‌بندی» شناخته می‌شود، که برای جذب سرمایه‌گذاری بیشتر برای پروژه‌های پایدار طراحی شده است.

در حالی که این موضوع اخیراً در مورد اینکه آیا این بلوک گاز، سوخت فسیلی، را به عنوان نوعی سرمایه گذاری سبز برچسب گذاری می کند یا خیر، سرفصل هایی را به خود اختصاص داده است، کمیسیون مستقر در بروکسل بی سر و صدا در حال بررسی گسترش سیستم طبقه بندی اروپا برای درج طبقه بندی اجتماعی است.

با توجه به اینکه مسائل اجتماعی در اتحادیه اروپا به طور سنتی در سطح ملی تنظیم شده است، این تمرین کمیسیون شایسته توجه است. این نشان دهنده پیوند ناگسستنی بین سرمایه گذاری اجتماعی و توسعه پایدار است.

یک انتقال واقعاً منصفانه، به ویژه برای کارگران، مستلزم استراتژی‌های صنعتی و انرژی تمام عیار اروپایی است. آنها باید از آموزش و جبران اجتماعی فراتر بروند. هدف باید ایجاد مشاغل باکیفیت در مقیاس بزرگ، به ویژه در مناطقی باشد که اکنون اشتغال با سوخت های فسیلی مرتبط است.

بدون این تحول در تفکر اتحادیه اروپا، پیمان سبز موجب ناآرامی اجتماعی و افزایش افراط گرایی سیاسی خواهد شد.

در این زمینه اتحادیه اروپا نیز به شرح زیر است:

• ترسیم و تمرکز بر تاثیر گذار سبز بر مشاغل، صنایع و مناطق در سراسر اروپا؛
• ایجاد یک چارچوب اروپایی برای تضمین حق اطلاعات، مشاوره و تصمیم گیری مشترک در مورد برنامه‌های انتقال کارگران.
• ایجاد شوراهای مشورتی (در سطح اتحادیه اروپا و ملی) متشکل از نمایندگان کارفرمایان، کارگران و دولت برای کمک به توسعه سیاست‌های معامله سبز و گذار عادلانه.

این نوع ابتکار مردم محور است که نیاز به تقویت تصمیم گیری جهانی در مورد حفاظت از آب و هوا دارد. نتیجه این خواهد بود که نشان داده شود در عصر تهدیدهای زیست محیطی که همه ما را تحت تأثیر قرار می دهد، سیاست اجتماعی می تواند متحد کننده سیاسی جدید باشد، نه تقسیم کننده قدیمی.

شارون بارو دبیر کل کنفدراسیون اتحادیه های کارگری بین المللی و نایب رئیس هیئت نظارت بنیاد آب و هوای اروپا است. لوکا ویسنتینی دبیرکل کنفدراسیون اتحادیه های کارگری اروپا است